De eerste golf

In het voorjaar van 2020 moesten we ineens in een hoog tempo besluiten nemen die grote gevolgen hadden. Bestuursvoorzitter Mark Van Houdenhoven: “Het stoppen met opereren was voor ons allemaal een zeer moeilijk besluit. Rationeel klopte het, maar een operatie is meer dan een medische aangelegenheid. Dit raakt een patiënt en diens familie die samen een verhaal hebben.” De regio had al vrij snel behoefte aan extra verpleegcapaciteit. Dit betekende dat onze kliniek een corona-verpleegafdeling ging inrichten. Binnen twee weken hadden we een fysieke plek gecreëerd in het ziekenhuis en waren de betrokkenen geïnstrueerd en geschoold. Dat wij als ziekenhuis in zeer korte tijd heel ander werk konden doen, was te danken aan de wil om samen te werken van iedereen die hierbij betrokken was. De omstandigheden op de nieuwe corona-afdeling wisselden non-stop. Toch viel er ondanks alle spanning en hectiek nooit een onvertogen woord. De teams kregen juist vleugels. Er heerste een enorme motivatie om samen iets te kunnen betekenen voor de maatschappij. Vanwege de trend van dalende ziekenhuisopnames bleek eind april dat de corona-afdeling in de Sint Maartenskliniek niet langer nodig was. In vier weken hebben we in totaal 50 patiënten opgevangen. Het overgrote deel kon daarna direct naar huis.

De tweede golf

De Sint Maartenskliniek zou in de tweede golf mogelijk weer een corona-afdeling krijgen om de andere ziekenhuizen in de regio te ontlasten. Uiteindelijk bleek dit toch niet nodig. Op andere manieren hebben we wel ons steentje bijgedragen. Onder andere door het uitlenen van personeel. Meerdere verpleegkundigen en PACU-medewerkers hebben vanaf november op vrijwillige basis het Radboudumc en Maasziekenhuis Pantein versterkt, om daar de zorg gaande te houden. PACU-verpleegkundige Simone Boeijen werkte op de IC-afdeling voor coronapatiënten: “De collega’s in het Radboudumc waren erg blij met onze hulp. De patiënten die ik zag, lagen lange tijd op de afdeling, waren ernstig ziek en vaak buiten bewustzijn. Heel anders dan ik gewend ben: in de Sint Maartenskliniek heb ik juist veel patiëntencontact.” Daarnaast hielpen anesthesiologen van de Sint Maartenskliniek mee bij de MICU-transporten in de regio. Daarmee worden ernstig zieke IC-patiënten naar een ander ziekenhuis vervoerd. Voor ónze zorg had de tweede golf ook gevolgen. Bijvoorbeeld voor het aantal operaties dat we konden uitvoeren in Nijmegen en Boxmeer. Het behandelen van patiënten via (beeld)bellen werd bovendien nog verder opgeschroefd. Net als de screening bij de ingang. Gelukkig hebben we veel uithoudingsvermogen, flexibiliteit en begrip ervaren van alle betrokkenen. Dank daarvoor!